Archief Alde Buorren |
pag.8 en 9 uit boekje Jan Keuning

8

Ook mochten we graag legpuzzels maken.
Buiten knikkerden we, speelden verstoppertje of hoepelden we. Ook speelden we vaak met de vliegende Hollander, een vierwielig voertuig dat met de hand werd aangedreven.
,,Spelen bij vriendjes op de boerderij en dan gaan zwemmen was ook erg in trek. Wij woonden niet ver van zee.
Ook moest ik 1x per jaar de rekeningen vangeleverd werk bij de klanten rondbrengen. In die tijd werd er bijna niet contant afgerekend. Maar ging er veel op rekening,die 1x per jaar werd betaald.Dat was een hele seremonie. Oorspronkelijk met een borrel en een sigaar, later alleen maar met een sigaar. Alsof je blij moest zijn dat een klant kwam afrekenen.

Ik moest in die tijd ook aardappels schillen en dat waren er heel wat, want we hadden 2 kechten in de kost (intern).
Dat aardappel schillen gebeurde met een aardappelschilmachientje. De aardappel werd op een soortschroefspil geprikt en die werd rond gedraaid. Daardoor werd de aardappel langs een mesje gedraaid dat tegen de aardappel werd gedrukt, het pitten deed mijn moeder later in de keuken.
Het schillen gebeurde in de werkplaats, waarbij het aardappel-schilmachientje in een bankschroef werd geplaatst.

In die tijd kwam de landbouwmechanisatie op gang.
Mijn vader legde legde zich toe op het bouwen van landbouwwagens op luchtbanden, daarvoor werden onderstellen van oude auto’s gebruikt.Die auto’s of onderstellen kocht hij in Amsterdam op het Waterlooplein.
Ik ben wel met hem mee geweest. We reden over de Afsluitdijk en kwamen dan s’nachts laat weer terug. We waren dan beide slaperig.

9

Gelukkig was er weinig verkeer in die tijd want we reden soms hele stukken op de verkeerde weghelft. Maar het is steeds goed afgelopen.
Die landbouwwagens hadden een speciale constructie, zodat ze gemakkelijker door kuilenen greppels reden.
Dat was een driepuntsdraging, de achterwielen vast, maar de voorwielen konden schommelen. Ik heb dat toen nagebouwd met de mecanodoos en dat werd topen het demonstratiemodel voor toekomstige klanten.

In die tijd heeft mijn moeder een naar ongeluk gehad.
We hadden een kelder, waar levensmiddelen enz. was opgeslagen. Er was een klein trapje om in de kelder te komen
Op een zekere dag schoot dat trapje los, maar tot overmaat van ramp stonden er onder die trap allemaal lege flessen.
Die werden onthalst en de flessen drongen een voet van mijn moeder binnen en sneden een slagader door. Op één of andere manier heeft ze mijn vader weten te roepen, die heeft toen met een fietsbinnenband dat been weten af te knellen zodat hij het bloeden kon stelpen. Ze had echter al heel wat bloed verloren en daar heeft ze nog jarenlang last van gehad. Een nichtje heeft toen de huishouding een tijd gedaan.

Ik was aan het vertellen over de landbouwmechanisatie.
In die tijd kwamen de zelfbinders (maaimachines voor graan, die ook korenschoven bonden) in zwang bij de graanboeren. Het mechanisme van zo’n machinewerd aangedreven door de wielen. Maar dat was geen succes. Mijn vader bouwde er dan een 1 pk benzinemotor op, zodat de maschine kon werken, zonder te hoeven rijden En voor de trekpaarden was dat ook gemakkelijker.

Heb je op- of aanmerkingen over dit archief-item? Maak dan gebruik van de onderstaande envelop!

*Vermeld altijd de titel van het archief-item in het onderwerp of het bericht.

Stuur dit naar iemand