Emigratie.
In de 50er jaren zijn er veel (grote) gezinnen naar Amerika geëmigreerd.
Dan werd er een boelgoed gehouden, waar al het roerende goed bij opbod werd verkocht door een veilingmeester die op een kar stond omringd door aanstaande kopers bovendien liepen er veel mensen over het erf en in het huis.
De familie stond er vaak wat verwezen bij.
Een klein gedeelte van de huishoudelijke spullen werden in een grote kist verpakt.
Deze kist werd naar de haven vervoerd.
Het gezin ging een dag later vanaf de Skûtebuorren met een bus naar de boot.
Hier werd afscheid genomen.
Tijdens de laatste kerkdienst werd de liturgie aangepast aan het afscheid.
Het gezin zat op de stoelen vooraan.
Tenslotte werd door de gemeente staande gezongen “Dat ’s Heeren zegen op U daal,……”, wat gepaard ging met veel emotie.
Door de emigratie ontstonden er grote gaten in het leerlingenbestand, tot grote ergernis van mijn vader: De school werd al maar kleiner.
De familie Harkema met name had het flink verkorven, want Steven Harkema was de coördinator van de verhuizingen.

Heb je op- of aanmerkingen over dit archief-item? Maak dan gebruik van de onderstaande envelop!

*Vermeld altijd de titel van het archief-item in het onderwerp of het bericht.